Еднаш куче се нашло во музеј, каде што сите ѕидови, таванот, вратите, па дури и подовите биле направени од огледала.
Гледајќи го ова, кучето замрзнало од изненадување на сред сала, додека уште многу кучиња го опкружувале од сите страни.
Кучето ѓи покажа забите и сите рефлексии го сторија истото.
Исплашено, кучето лаеше избезумено додека рефлексиите го имитираа лаењето и го зголемуваа многу пати со ехото. Кучето лаеше уште погласно, а ехото одговараше уште погласно.
Кучето започна да се фрла од една на друга страна, обидувајќи се да го гризне воздухот, а неговите рефлексии исто така почнаа да се фрлаат низ воздухот.
Следното утро, чуварите на музејот го пронашле кутрото куче, безживотно и опкружено со многу безживотни кучиња. Немало никој што може да му наштети на кучето.Но кучето умрело борејќи се со неговите рефлексии.
Светот не носи ниту добро ниту зло сам по себе. Сè што се случува околу нас е одраз на нашите сопствени мисли, чувства, желби и постапки. Светот е едно големо огледало. Поставете добра поза!
