Навикнати сме се да пишуваме брзо на електронски уреди, но ако ги оставиме на страна и ги запишеме на рака, правиме добро за нашата меморија и креативност.
Пишувањето на хартија, во тетратки, тетратки, белешки придонесува за нашите моторни вештини, меморија и креативност, покажаа неколку научни студии, меѓу кои и истражувањето на неврологот од Норвешкиот универзитет за наука и технологија Одри ван дер Меер. Таа откри дека учениците, без разлика на возраста, подобро и побрзо ги учат информациите и ги меморираат информациите кога ги запишуваат рачно.
Зошто е добро да се напише дневник за внимателност
Ракописот наместо пишувањето го принудува писателот да обрне внимание на врската помеѓу буквите и правописот и му помага на неговиот мозок да го разликува она што вреди да се забележи. Поради оваа потреба за селективност, луѓето кои пишуваат со рака подобро го разбираат и се сеќаваат на она што го слушнале, откриле во нивната студија Пем А. Мулер од Принстон и Даниел М. Опенхајмер од UCLA.
„Бидејќи рачно пишуваме многу побавно отколку што пишуваме, мораме да ја правиме синтезата додека правиме белешки“, објаснува графотерапевтот Елиза Харвал во својата книга 100 идеи за помош на децата со дисграфија. Таа не работи само со деца туку и со возрасни бидејќи и тие имаат проблеми со пишувањето поради намалената моторика, точноста и концентрацијата, што е поврзано со прекумерна употреба на дигитални уреди.
Ракописот е сложена задача, тоа е и физички и ментален процес: мозокот мора да ги активира фините моторни вештини и да ги обработува информациите за да ги стави зборовите на хартија. Благодарение на тоа, ракописот ја подобрува меморијата, ја зајакнува концентрацијата и ги развива другите когнитивни процеси, а со тоа и креативноста, „способноста за откривање нови и оригинални решенија за даден проблем“.
Во оваа дигитална ера се помалку се пишува со рака, но треба да се трудиме што почесто да земаме пенкало: тоа е од суштинско значење бидејќи нашиот ракопис е нашиот одраз, истакнува графотерапевтот.
