Жителите на Западен Бенгал во Индија претежно се занимаваат со сушење ориз. Туркањето на бескрајни ридови ориз преку површината, на жешкото индиско сонце е нивно секојдневие. Иако од далечина ова изгледа како зен градина, во оваа работа нема ништо лесно или смирувачко.
Целта е да се исуши зрното ориз за да може да се спакува и потоа да се дистрибуира. Оваа работа е исклучително тешка бидејќи зрното ориз не смее да се прегрее, во спротивно ќе пукне и ќе се изгуби во квалитетот. Затоа, работниците постојано се превртуваат, вртат и мешаат ридови ориз за да се исуши секое зрно рамномерно. Типичниот работен ден на овие луѓе започнува во 3 часот наутро и трае до доцна попладне.
