Животот на секој човек е единствен, нереален. Комплициран, а едноставен, како теорема. Може да биде краток како миг, а во исто време да опфати цела вечност. Оваа прекрасна приказна за таткото и синот и животот и за тоа како голема работа како животот може да биде најмала работа на светот ќе ве воодушеви!
– Тато, што е најмалата работа на светот?
– Човечкиот живот, душо. Само почни да живееш и веќе си старец.
– Да, но физичарот рече дека тоа е електронот. Добро… Но, што е најголемата работа на светот.
– Човечкиот живот. Во состојба сме да направиме толку големи грешки што ни правнуците не можат да ги исправат.
– Но, тато, географичарот рече дека тоа е Екваторот. А што е најценето?
– Човечкиот живот, сине.
– Точно! Тоа го учевме! А што е најевтино?
– Човечкиот живот, мило. Луѓето се во состојба да го менуваат за било што.
– Тато, од историја учевме дека најевтина била работната рака на робовите – тоа е нешто најевтино во историјата. Заборави? Нема врска, кажи ми која е најкомплицираната теорема на светот?
– Човечкиот живот, сине. Секој ден од утро до вечер мораме нешто да докажуваме и пред себе и пред другите.
– Не! Тоа е Ферматовата теорема, ни кажа математичарот! Тато, па ти навистина си смешен! А знаеш ли која е наједноставната клетка?
– Човечкиот живот. Нема прозори со брави, ниту врати со кваки, ни паметни часовници, но од него честопати нема излез.
– Тато, те прашувам за биологија! Што се смееш? Дали е вистина дека Ајнштајн бил најпаметниот човек на светот?
– Најпаметен е оној кој се родил најдоцна.
– А кој е најубавиот?
– Оној кој никогаш не се гледа во огледало.
– А најљубезен е оној кој им угодува на сите?
– Најљубезен е оној кој не се штеди себеси.
– Тато, мама вели дека ти си секогаш во право.
– Секако дека не сум.
– А кој е?
– Ти.
– Зошто тато?
– Затоа што си млад. Запомни го тоа. А сега спиј. Ќе не убие мама ако види дека се буден…
