Заљубените луѓе лесно е да ги препознаете, дури и ако не покажуваат емоции. Ако само стојат еден покрај друг во гужва или седат во бар без да се допираат и без да искажуваат љубов со погледот. Тие можат едноставно да не говорат или да молчат. Но, љубовта е очигледна.
Околу заљубениот пар се формира меур во кој се тие двајца. Само тие двајца, дури и во кавга.
Невидлива проѕирна школка го раздвојува парот од остатокот од светот. Невидлив облак ги обвива заљубените. А остатокот од светот станува позадина. Целиот свет со своите звуци, движења, радости и таги е позадина, само сценарио.
Тие имаат своја температура, своја клима, свој јазик и своја тишина. И ништо не може да ги погоди или повреди додека се во својот простор, во внатрешноста на својот меур.
Тоа е заедничко поле. Кога се близу, се создава заедничко поле полно со енергија. Тоа е она што го сочинува парот, како близнаци во матката на мајката, тоа е љубов во магичниот меур на енергијата.
Тие се секогаш и секаде заедно, па дури и кога не се допираат. Во свој свет, во свој простор, кој мора да се заземе со цела сила. Оваа школка сака, создава дом, прибежиште и љубов…
