Знаеме дека местата за христијански аџилаци се обележани со религиозни мотиви како бројаници, крстови, свеќи и скулптури, но едно место за аџилак на северот на Литванија навистина ја подигна границата по ова прашање. Имено, станува збор за рид со над сто илјади дрвени и железни крстови од сите големини и форми. Многу од нив имаат ѕвончиња кои создаваат посебна музика при силен ветер, а атмосферата навечер е и убава и застрашувачка.
Поради сето тоа, ова место стана популарно меѓу „обичните“ патници и туристи кои немаат такво нешто во своите земји. Како започна подигнувањето на крстовите и зошто сè уште не е познато со сигурност. Се верува дека првите крстови се подигнати по бунтот против Руската империја во 1830 година кога започна Полско-руската војна. Бидејќи семејствата не знаеја каде се закопани нивните жртви, тие започнаа спонтано да носат крстови на овој рид.
Така, ова место во историјата на Литванија остана симбол на мирен бунт и национална гордост, а денес е дозволено поставување крстови помали од 3 метри без никаква посебна дозвола. Исто така, точниот број на подигнати крстови не е познат, но се проценува дека околу 55 000 биле подигнати во раните 90-ти, додека во 2000-тите имало дури сто илјади.
Во 1993 година, ридот го посети самиот папа Јован Павле Втори, кој го прогласи за место на надеж, мир, љубов и жртва. Изработката на крстови и резбата на икони е знаење кое се пренесува од генерација на генерација, па дури и УНЕСКО ја призна оваа уметност како нематеријално културно наследство на Литванија, и симбол на националниот и верскиот идентитет. Ридот нема официјален сопственик или надлежно тело, но наизменично се грижат доброволци и разни организации.
Директорот на туристичкиот одбор Шиаулиај им објасни на новинарите на „National Geographic“ што го прави ова место навистина посебно: „Не е важно кој сте и на која религија припаѓате. Канонските ритуали на Црквата тука не се важни. Вратите на ова место се секогаш отворени затоа што вратите не постојат. Овде, природата се меша со културата, овозможувајќи им на сите да имаат свое уникатно искуство. “
