Прагот на толеранција е различен кај жените и мажите. Способноста да се прости им овозможува на луѓето да градат постабилни и здрави односи. Ова важи и за мажите и за жените, иако оваа одлика не е подеднакво развиена и кај двата пола. Ова тврдење беше потврдено преку студии спроведени седум години, на примерок од 1.400 средношколци, од страна на професорката по психологија Екслајн.
Испитаниците имале задача да ја запомнат ситуацијата кога некој ќе ги повреди, како и реакцијата што им ја предизвикалo делото. Во исто време, тие мораа да проценат како се чувствуваат луѓето кои некогаш ги повредиле. Потоа мораа да се потсетат на ситуацијата во која повредиле некого и да опишат како се чувствувале за тоа. Екслин и нејзините колеги направија индекс на одмазда врз основа на одговорите.
Се покажа дека на мажите им е потешко да простат ако некој ги повреди, но и дека им е полесно да се извинат и логично да гледаат во ситуации кога тие самите повредиле некого.
Жените беа повеќе самокритични и почесто се чувствуваат виновни кога се сеќаваат на ситуации во кои повредиле некого.
Се чини дека воспитувањето и способноста за простување се во голема мера под влијание на воспитувањето, кое е различно за девојчињата отколку за момчињата. Додека девојчињата уште од рана возраст се наведени да развиваат емпатија и да го привлекуваат вниманието на другите, момчињата ценат да ги преземат работите во свои раце и да ги пренесат своите интереси. Во исто време, Екслајн нагласува дека не се сите жени исти и дека има разлика помеѓу спротивниот пол. Колку е поголема можноста на една личност да се најде под кожата на друга, толку е помала потребата виновникот да биде казнет, а тоа е заедничко за двата пола.
Животното искуство доведува и до поголема толеранција. Понатаму е наведено дека мажот е поубав кога некој ќе му се закани или повреди.
