Поминаа 150 години откако Лав Толстој го зел перото и хартијата и започнал да го пишува својот епски роман „Војна и мир“. Додека многу луѓе го сметаат за еден од најголемите писатели на 19-тиот век, малку е познато дека Толстој бил и еден од најрадикалните општествени и политички мислители. Во текот на својот долг живот, Толстој постепено ги одбивал уверувањата на својата аристократска околина и го прифатил неконвенционалниот светоглед кој ги шокирал неговите познаници.
Барајќи ја сопствената трансформација, тој нуди мудри и изненадувачки лекции за тоа како треба да ја изразуваме уметноста на животот денес. Во продолжение прочитајте како патот на Толстој може да ни помогне повторно да ги разгледаме своите погледи и ставови.
Живејте со отворен ум
Едно од подрачјата во кое Толстој бил непобедлив, била неговата способност и подготвеност да ги промени своите мислења врз основа на новите искуства. Таа негова вештина започнал да ја негува во 1850-тата година, кога бил војник и се борел во Кримската војна. Тоа страшно искуство го претворило од обичен војник во миротворец. Одлучувачкиот настан се случил во 1857-та година, кога присуствувал на јавната егзекуција со гилотина во Париз. Тоа го уверило дека државата и нејзините закони во суштина, не се само брутални туку и постојат за да ги заштитат интересите на богатите и моќните. На својот пријател му напишал:
„Вистина е дека државата направила завера не само да искористува, туку и да ги расипува своите граѓани… Во иднина никогаш повеќе нема да служам на никаква влада, никаде.“
Толстој прв нѐ поттикнува да се запрашаме за темелните верувања и догми со кои сме одгледани.
Практикувајте сочувствување
Толстој бил еден од најголемите истражувачи на сочувството во 19-тиот век, покажувајќи една необична желба да се поистоветува со луѓето чии животи биле многу поразлични од неговиот. Иако бил помалку привлечен од патернализмот, Толстој уживал во друштвото на селаните и луѓето без моќна репутација и свесно започнал да ја избегнува аристократската елита во градовите. Исто така, основал една експериментална школа за селски деца која се базирала на либетаријанските и егалитаријанските идеи на Русо, каде и самиот подучувал. За разлика од своите многубројни колеги аристократи, кои со своите зборови ја поддржувале солидарноста со селаните, Толстој сметал дека никогаш нема да можете да го разберете селскиот живот ако и самите не го искусите.
Направете разлика
За литерат од високата класа, Толстој направил значителен напор да преземе практични мерки за ублажување на туѓите страдања. Неговата преданост на селските луѓе никогаш не била поочигледна отколку во периодот на големата глад. Толстој одлучил да запре да ја пишува „Ана Каренина“ на година дена за да организира помош за гладните. На своите роднини им напишал:
„Не можам да се оттргнам од живите суштества и да губам време замислувајќи ликови.“
Неговото семејство и пријатели мислеле дека полудел кога еден од најдобрите писатели на светот го оставил своето генијално дело на страна. Но, Толстој бил упорен. Тој, заедно со членовите на своето семејство ги поминал следните две години од својот живот собирајќи пари од целиот свет и работејќи во јавна кујна, посветувајќи се на хуманитарната работа, наместо на литературата.
1 2
