„И никогаш нема да научам што ли беше за мене.
Дали играчка или љубов.
И никогаш нема да премолчам за тоа што и кога ми беше играчка те љубев.
И никогаш нема да преболам што надевајќи се на љубов добив само болка и ништо повеќе.
И никогаш нема да речам дека те мразев, воедно би се мразел само себеси.
Дали си ми играчка или пак само љубов тоа само срцето го знае.
Срцето прашај го .
Тоа најмногу љуби.
Посилно и од тебе.
Посилно и од мене .
Посилно од сите нас.
И не знам како да продолжам а да не погледнам назад во минатото.
Таму ни беа сите наши спомени кои некаде и во тајност ги криев од сите.
Ги криев за да не се повредиш ти.
А можеби и само сакав јас да ги знам.
Повредувајќи си го егото.
Повредувајќи си ја гордоста.
Повредувајќи си го срцето.
Но ете малечка , за се имало крај. Повеќе и не гледам во минатото.
Боли та боли .
Иднината е пред моиве очи.
Но овој пат без тебе.
Сам тргнувам во војна со љубовта.
Можеби и ова мое срце едноставно сака да те заборави. Можеби еден ден си велам.
А можеби и никогаш нема да се случи тоа.
Но ете , се потрудив да ја победам љубовта.
Сега сме на исто рамниште со неа.
А со тебе никогаш.
Ми бегаш како ветерот, неможам да те следам каде си сега и што ли правиш.
Единствено што знам е дека продолжив да бидам истиот оној кој те љуби лудо.
Иако си само играчка или ми си љубов јас сеуште те љубам…
Можеби и не сакам да отварам очи да ја видам вистината .
Можеби се плашам да не испаднам кукавица пред тебе.
Можеби и само се кријам за да не испаднам пред тебе кукавица.
Ете едно е .
Но малечка моја верувај ми , не беше тешко да одам прв во војна со љубовта.
Толкав пат поминав сам што сега кога стигнав до целта – не се откажувам.
И не се откажувам ни од тебе.
Дали си ми играчка или пак љубов сепак
-само срцето тоа го знае!“
