Луѓето кои имаат паничен напад го опишуваат како страшно искуство. Она што е интересно е дека нападот на анксиозноста, како таков, не се смета за ментално нарушување. Психолозите овој напад не го опишуваат како паничен напад. Тие истакнуваат дека многу луѓе нападот на паника погрешно го дефинираат како напад на анксиозност.
Секој од нас е нервозен од време на време. Стресот кај некои луѓе е поврзан со нешто што сé уште не се случило, со губење на контрола и сл. Паничниот напад е одговор на телото на некоја опасност, дури и кога не постои очигледна закана, физичка или ментална. Паниката ја отсликува стравот. Чувството кое се јавува кога имате напад на паника е страв од нив напад за време на нападот, а тоа чувство на грижа е, всушност, анксиозност. Важно е да се направи разлика помеѓу овие два типа на чувства.
Нападот на паника се случува одеднаш и ја исполнува жртвата со екстремен страв, го забрзува срцето, дишењето, а може да предизвика и парализа на телото. Неколку минути подоцна, сè е готово. Кога паничните напади се повторуваат и го отежнуваат животот на лицето кое ги доживува, тогаш може да се дијагностицира панично растројство.
Кај луѓето со анксиозност работите се случуваат поинаку. Анксиозноста не може да се дефинира како напад, бидејќи симптомите на анксиозноста траат подолг временски период. Ако сте постојано оптоварени со грижи, може да страдате од генерализирано нарушување на анксиозноста. Оваа ментална болест е дефинирана како прекумерна анксиозност и грижа, со симптоми кои се присутни повеќе од 6 месеци.
Симптомите се: нервоза, вкочанетост, замор, мускулна тензија, тешкотии при концентрирање и проблеми со спиењето.
