Бесмртните медузи користат специјален механизам со кој успеваат да ја „проверат“ смртта.
Медузата може да се најде во морињата низ целиот свет. Тие се едно од најстарите животни со повеќе органи и ја населуваат нашата планета 500 милиони години. Постојат различни видови медузи, но една од најинтересните е бесмртната медуза. Turritopsis dohrnii е вид без максимален животен век.
Како се хранат?
Дури и бесмртните видови мора да јадат. Нивните регенеративни способности немаат многу врска со нивната исхрана. Медузите имаат само еден отвор во телото преку кој се одвива целата обработка на храна. Бидејќи медузата нема мозок и срце, целиот процес на хранење е многу попасивен во споредба со другите животни. Исхраната на бесмртната медуза се состои од планктон, јајца, ларви и други мали морски суштества. Тие не бараат храна активно, туку ја фаќаат со пипалата.
Истите пипала можат да ослободат смртоносни количини отров што можат да го убијат пленот пред да го проголтаат. Некои поголеми медузи, исто така, можат да ловат животни како што се ракови и риби, па дури и други видови медузи.
Од каде доаѓаат?
Се верува дека бесмртните медузи доаѓаат од Пацификот, но сега живеат во топли тропски мориња и океани низ целиот свет. Некои од овие места не можеле да ги достигнат струите, па многу научници се сомневаат дека причината за ширењето на овој тип бродови. Медузата се закачува за трупот или влегува низ баласт вода во бродот и се шири низ целиот свет.
Дали се навистина бесмртни?
Turritopsis dohrnii не се технички бесмртни, но ниту умираат. Наједноставното објаснување е регенерација, тип на процес што е најблиску до поимот бесмртност во нашето животинско царство. Кога бесмртна медуза наидува на опасност или нешто што го загрозува нејзиниот живот (глад, промена на температурата), се враќа во полипната фаза. Тоа е уникатен механизам наречен трансдиференцијација и и овозможува на оваа медуза да ја „измами“ смртта и да остане жива. Новото тело е генетски идентично со претходното, но сепак е ново.
Тоа е нешто како кога пеперугата можеше да се врати во кожурецот безброј пати, а потоа повторно да излезе од неа кога ќе помине опасноста.
