Црниот леб пред белиот го избираат многу луѓе кои се грижат за своето здравје и сакаат да имаат урамнотежена исхрана. Има помалку калории од белиот, содржи трици кои имаат диетални влакна и растворливи шеќери. Кога го јадеме се зголемува во обемот и нè одржува сити подолго.
Црниот леб исто така ги врзува мастите наместо веднаш да ги таложи во крвта, а исто така побрзо поминува низ дигестивниот систем, отстранувајќи токсични материи на патот. Покрај сето ова, црниот леб има повеќе минерали, витамини и протеини отколку белиот леб. Црниот леб се прави од цели зрна пченица или ‘рж и со тоа ги задржува сите важни хранливи материи. Црн леб може да се нарече леб кој содржи најмалку 30% црно или ржано брашно.
Кај црниот леб, самата структура е компактна кога ќе го исечете, бидејќи глутенот во лебот е лош и пука и ослободува воздух кога се пече, така што црниот леб не е „сунѓерест“ и голем колку белиот и нема дупки во него, но е компактен. Црниот, ржаниот или интегралниот леб никогаш не може да биде мек и воздушен како белиот, секогаш е помал и погуст, па затоа е и потежок. Вистинскиот црн леб ќе го препознаете по тоа што е многу повлажен од белиот и, повторно, поради тоа е потежок. Покрај тоа, црниот леб мириса значително различно од белиот.
Можете да земете парче од средината на лебот и да го натопите во вода. Ако водата е обоена, тоа е обоен леб, а не вистински црн. Со цел да се добие леб што се продава како црн или „темен“, во лебот се додаваат бои, какао, дури и црвено вино и кафе.
