Еднаш мирните жители на Земјата побарале многу моќен волшебник да ги запре сите војни и крвопролевања на планетата.
„Едноставно е“, рече тој. – „Ќе го уништам целото оружје на Земјата, и никој нема да може да се бори.“
„Тоа би било одлично!“ – извикал народот.
Волшебникот ја искористил својата магија и го сторил тоа, немало повеќе оружје. На планетата владеел мир, а повеќето од оние кои биле склони на борба не можле да најдат оружје. Кога конечно сфатиче дека оружјето го нема засекогаш, направиче копја од млади дрвја и повторно почнале да се повредуваат. Кога волшебникот слушнал толку лоши вести, тој рекол
„Не грижете се. Ќе ги уништам сите млади дрвја, па овие насилници нема да можат да се борат.“
По два или три дена неуспешна потрага по млади дрвја, погодни за правење копја, бунтовниот народ започнал да сече големи дрвја за да направи од нив стапови, и крвопролевањето започнало повторно. Волшебникот ги уништил сите големи дрвја, но луѓето почнале да прават ножеви и мечеви од метал. Тој го уништил целиот метал на планетата, а потоа тие почнале да фрлаат остриги едни на други. Потребно е да се уништат и камењата, помислил волшебникот. Тогаш луѓето што се залагаа за мир се побунија:
„Сите дрвја ги нема, нема метал или камен. Како да се живее, што да се јаде? Луѓето наскоро ќе умрат без борба. Не, ова е погрешно решение за проблемот!“ – плачеа тие
Волшебникот збунето рекол: „Не знам како да се реши овој проблем.“
Луѓето паднале во очај, тие не знаеле што да прават. И тогаш надвор од толпата, едно паметно дете се свртело кон волшебникот.
„Знам што треба да направиш.“
Оставете ги луѓето да почувствуваат како другите ги гледаат своите постапки.
Ако некое лице повредило некого, нека ја почувствува истата болка и ако му донесе радост на друга, нека ја почувствува истата таа радост. Значи, никој нема да повреди никого, бидејќи тие веднаш ќе ја почувствуваат неговата болка и ќе мора да престанат. Сите луѓе биле воодушевени од големината на идејата на момчето, а волшебникот веднаш ја отелотворил неговата идеја. Исто така, ги вратил сите дрвја, камења и метал, па дури и оружје. Од тој ден, никој на планетата не се обиде да му наштети на својот сосед. Луѓето почнале да си помагаат едни на други и продолжиле да живеат во хармонија и радост.
