Група од 500 луѓе присуствувале на семинар за среќата и смислата на животот. Им било ветено дека на крајот од предавањето тој ќе им го покаже најдобриот начин како секој од нив да ја пронајде својата среќа.
На средина на предавањето, инструкторот направил пауза. На секоја од групите им дал по еден идентичен балон и маркер. Тој ги замоли да го напишат своето име на нивниот балон. Потоа ги собрал сите балони и ги вметнал во друга просторија полна со балони.
Потоа, инструкторот им ја дал следната задача: Да влезат во таа просторија и да се обидат да го најдат својот балон во рок од 5 минути. Сите набрзина почнале да копаат и нуркаат по балоните, да се судираат едни со други, да се туркаат, да се газат..
Настанал целосен хаос. По 5 минути, никој не можел да го најде својот балон. Сите биле уморни, без здив, разбушавени.
Тогаш инструкторот им рекол дека сите ќе го зграпчат првиот балон со испишаното име и ќе му го предадат на лицето чие име е испишано. За само неколку минути, секој го држел својот балон.
Потоа, инструкторот го продолжи предавањето со следниве зборови: „Ова се случува секој ден во нашите животи. Секој со брзина и ентузијазам ја бара својата среќа, игнорирајќи ги другите. Никогаш не знаеме точно каде лежи нашата среќа, па случајно талкаме тука и таму, туркајќи ги другите, туркајќи се себе си.
Потрагата по среќа е смислата на нашите животи. Сепак, невозможно е ако секој себично ја следи својата среќа независно од среќата на другите и често на штета на другите. Нашата среќа, среќата на секој од нас лежи во среќата на другите луѓе. Трчајќи наоколу и газејќи ги другите нема да ја најдеме нашата среќа. Сите сме поврзани и зависни едни од други.
ОВА Е УНИВЕРЗАЛЕН ЗАКОН ЗА СРЕЌА: Дајте им на луѓето среќа и за возврат ќе ја добиете вашата. Помагањето на другите да ја пронајдат својата среќа, а и вашата сопствена среќа ќе го најде патот до вас.
