Доволно беше се што претрпев и доживеав во последно време. Што и да фатам се крши, што и да замислам, не се остварува. Едноставно се она што го сакам се содржи од многу малку барања ама многу труд и трпение.
Постојат многу недостатоци во мојот живот, работи кои ми фалат и сакам да ги имам, но ги немам. Многу пати сум се запрашала зошто мене ова ми се случува.
Јас не залужив пораз, јас не заслужив да бидам несреќна како и сите останати околу него, поразени, оставени на пола пат до сонот кој го замислуваат.
Оставени да тагуваат, да плачат и да бидат нереќни. Зошто мене ми се случува ова, навистина и самата си се запрашувам кога седам и мислам на се што поминало.
Ми се случува бидејќи јас дозволив да бидам повредена и оставена како и многу други на овој свет. Како цвет кој овенал и бил фрлен во отпадот на несреќата.
Ивана
