Кога ќе престанете да се борите за вашиот простор во нечиј живот, ќе сфатите дека тие битки немаат никаква смисла. Нема да ве интересира какви коментари добивате од другите, какви критики ќе добиете, со какви придавки луѓето ќе ве карактеризираат.
Ќе сфатите дека ако другите во вашиот живот не ви остават простор и ги оставивте во вашиот живот, дека во таа ситуација најдобро што можете да направите е да се свртите и да заминете. Секогаш има кој да ве прими. Кога ќе престанете да се борите за вашиот простор во нечиј живот, повеќе нема да барате среќа во одобрувањето и подароците што таа личност повремено ви ги нудат во замена за нешто друго. Ќе сфатите дека среќата е нус-производ што произлегува од разбирањето на сопствената вредност отколку да се сомневате во тоа. Повеќе нема да страдате од разни омаловажувања и потценувања затоа што верувате дека она што го добивате од таа личност е неизмерно поголемо во споредба со него. Кога ќе престанете да се борите за вашиот простор во нечиј живот, ќе сфатите дека е подобро да комуницирате со природата отколку со луѓе кои заборавиле да бидат луѓе. Природата секогаш има што да ви даде, нешто да ве научи, да разбуди некои чувства во вас.
Луѓето кои заборавиле да бидат луѓе можат само да ве испразнат, соголат, да остават празен простор на вашата душа што се празни само со разочарување и повреди кои потешко се лекуваат повеќе. Кога ќе престанете да се борите за вашиот простор во нечиј живот, ќе сфатите дека успехот се бори за себе затоа што не можете да заминете и да бегате од себе, па затоа би било посоодветно да инвестирате во таа врска. Ќе сфатите дека осаменоста е способност за учење што секогаш ќе дава резултати кога е потребно. Отфрлете ги битките што не ви требаат, отфрлете ја мислата дека можете да направите некој друг да ве сака, она што сте го примиле – сте го добиле. Единственото нешто што можете да направите е да продолжите понатаму.
