Луѓето што нè сакаат, не ни даваат различни уцени. Тие не поставуваат услови велејќи:
„Ако не го направиш ова, ќе ја изгубиш мојата љубов.“ Луѓето кои нè сакаат не поставуваат дополнителни барања за нивната љубов, туку нè прифаќаат онакви како што сме, со нашите добри и лоши страни.
Не им треба потврда за тоа што правиме, објаснување и оправдување зошто го правиме тоа, затоа што тие нè сакаат за тоа што сме. Луѓето што нè сакаат нема да не принудат да се менуваме. Оние што сакаат да бидеме различни не не сакаат, туку ја сакаат сликата за нас што ја создале во главата и која мора да биде идентична со тоа. Оние кои сакаат да бидеме различни не се навистина јасни со самите себе, тие не се задоволни од своите животи, па затоа нè сакаат да бидеме поинакви. Љубовта кон оние луѓе кои нè сакаат нè менува токму во тој чин на дозволување да бидеме тоа што сме и тоа е она што нè тера.
Многу пати не сме сигурни кои се луѓето што нè сакаат, а кои не, но тоа не е голема енигма, доволно е да го набудуваме нивното однесување кон нас, ни кажува сè. Не ни требаат нивните зборови. Тоа кажува што тие се подготвени да направат за нас и што нè прават да бидеме. Оние што нè сакаат нема да згазнат врз нас, нема да се потсмеваат на нашите соништа, нема да побараат да ги газиме нашите принципи и нема да нè стават последни во животот. Луѓето што нè сакаат не ни даваат различни уцени. Тие ја сакаат и нашата слаба страна, но не туркаат на нивна страна. Тоа се луѓето кои секогаш и во сè ни даваат слобода. Со такви луѓе се чувствуваме живи додека со некои други се чувствуваме истоштено. Тоа се луѓе со кои секој ден изгледа како незаборавна авантура, дури и ако само седите и се гледате. Тоа се луѓето со кои нашите животи добиваат значење.
