Треба да останете луѓе дури и кога нелуѓе поминуваат низ вашиот живот, а не да ги намалувате критериумите поради неколку измамници кои не знаат што да прават со своите животи. Не ја префрлајте вината на време велејќи „Времињата се лоши“ за да не можете да бидете добра личност. Ние ги одредуваме времињата, нашите мисли и нашите одлуки. Не се откажувајте од хорот на вашите идеали од неколку погрешни потези или падови затоа што никогаш не знаете до каде би можеле да стигнете доколку останевте упорни во вашата одлука.
Треба да останете луѓе дури и кога сите околу вас се колнат во хуманост, а вие не ја гледате никаде на повидок. Не ги осудува луѓето пребрзо, не знаеш зошто се такви какви што ги гледаш, не знаеш колку страдања поминале и колку се сопнале на нозете на злите луѓе. Погледнете го тоа мало зрно добро кај луѓето, без разлика колку е мало. Секогаш постојат можности да ги завршите работите и да завршите со сосема поинаков крај.
Треба да останеш маж дури и кога те растргнуваат сомнежи и несигурности и се прашуваш како да се однесуваш со оние кои те повредиле, како да ги гледаш оние што ти го свртеле грбот, што е со оние кои се заколнале на верност. Има ли едноставен и лесен одговор да се свртиме кон иднината и да заборавиме на се што било и мирно да очекуваме и да живееме нов ден? Раните се таму што и да правиш и како и да гледаш на тоа, нема враќање на она што било пред нив.
Сè што можете да направите е да останете луѓе без разлика што некој ќе каже за вас и како ве гледа. Најлошо е кога ќе се продаде образот и душата и тогаш тој очекува дека се може да биде како што било. Останете свои без разлика на се, никогаш не продавајте го она во што верувате и што ве води напред. Можеби на почетокот таквиот избор ќе ве боли и ќе помислите дека сте донеле погрешна одлука, но по некое време ќе сфатите дека нема сомнеж. Само треба да останеш човек, се друго ќе си дојде на свое.
