Православните верници во јануари го прославуваат Богојавление како еден од 15-те најголеми христијански празници.
Според христијанската традиција, Христос кога наполнил 30 години, дошол на реката Јордан за да го покрсти Свети Јован.
Чувствувајќи дека пред него е Месијата, Свети Јован го дочека Исус со зборовите: „Ти мене треба да ме крстиш, а ти доаѓаш кај мене да те крстам“. Исус на тоа му одговори: „Остави го сега тоа, зошто треба да ја исполниме секоја правда“. После тие зборови Синот Божји влезе во Јордан. Тогаш над него се отворило небото и Светиот Дух слегол врз Исус во вид на гулаб. Истовремено се слушнал гласот Божји кој рекол: Ова е Синот мој љубем. Тој е според мојата волја“.
Така, пред крштевањето на Исус, Бог се јавил во три личности – Бог Татко кој говорел од небото, Бог Син кој се крстел во Јордан и Бог Светиот Дух кој се појавил во вид на гулаб, слегол од небото врз главата на Христа. Тој момент претставува објавување на Богочовекот и воведување на Исус во месијанска мисија. Настанот на објавувањето на Богочовекот, се наведува во светите книги и се нарекува Богојавление.
Исто така, Црквата ја востанови Светата тајна крштевање за секој човечко битие. Со крштевањето се станува член на Христовата црква и душата се чисти од секој грев. На Крстовден (воочи Богојавление), како и на самиот празник, по литургијата се осветуаат водите во храмот или во портата од храмот. Таа вода се носи дома. Се чува како чудотворна и света драгоценост. Никогаш не се расипува. Со неа се попрскува куќата заради осветување и заштита од демоните и останатите нечисти сили: Се пие во текот на целата година заради исцелување и заштита од сите болести, очистување од злите сили и поради простување на гревовите, чистење на душата и телото.
Богојавленската водичка некогаш ја пиеле трудниците за да се „отворат како небото на Богојавление“ и така полесно да се породат. Истата таа вода се истура во бунар за да се прочисити ако во неа падне некое животно. Во старите времиња осветената вода им се давала на болните кои не можеле да дојдат во црква на причесна.
Верниците на Богојавление се поздравуваат со зборовите „Христос се јави“, а се отпоздравуваат со „Вистина се јави“.
Некогаш се сметало дека погодини денови за венчавка почнуваат од Богојавление.
Од Божик до Богојавление се мрсни денови, се мрси и во среда и петок, но ден пред Богојавелние, односно на Крстовден, се пости без разлика кој ден паѓа.
Деновите од Божик до Богојавление во народот се викаат „некрстени“ денови. Се верува дека во глуво доба од ноќта, пред Богојавление, на момент се отвора небото, за да се вкрстат ветровите кои дуваат зиме со оние кои дуваат лете и дека целата вода станува света. Кој тогаш ќе се затекне на отворено и го види тоа, може од Бога да посака исполнување на една желба.
На Богојавление се фрла крст во река и момчињата се натпреваруваат кој прв до него ќе стигне.
Освен тоа, постои и верување дека немажените девојка, ако стават огледало под перница на 18 јануари вечерата ќе го сонуваат момчето за кое ќе се омажат.
Исто така во некои краеви се практиктикува обичајот младите девојки да месат по четири топчиња тесто. Во трите ставаат ливче со имиња на својот сакан, а едно го оставаат празно. Потоа топчињата ги ставаат во врела вода и кое прво ќе излезе на површината е љубовта на таа девојка. Ако излезе празната, тоа значи дека девојката се уште не го запознала својот суден.
Се верува дека во времето на Богојавление се претскажува какво време ќе биде во текот на целата година. Ако има силен мраз или паѓа снег, годината ќе биде родна. Ако биде ведро, годината ќе биде сушна. Ако 19. јануари биде врнежлив, цела година ќе има врнежи и поплави.
На овој ден се осветува водата која се верува дека е лековите и чудотворна и се нарекува богојавленска вода. Неа верниците ја носат дома и ги прскаат домовите и ја чуваат како лек во текот на целата година.
