Заради политичките турбуленции во минатото, самиот Дагестан веќе подолго време има репутација на опасно место и на патниците им е препорачано да внимаваат или дури и да избегнуваат патување тука. Се разбира, тоа само дополнително ги привлече патниците кои сакаат нејасни дестинации и забранети плодови.
На југо-запад од Русија, во Република Дагестан, има неколку напуштени села. Еден од нив го доби прекарот „Руски Мачу Пикчу“. Додека Мачу Пикчу звучи шарено и симпатично, руската верзија на изгубениот град во планините се вика Гамсутл. Заради политичките турбуленции во минатото, самиот Дагестан веќе подолго време има репутација на опасно место и на патниците им е препорачано да внимаваат или дури и да избегнуваат патување тука. Се разбира, ова само дополнително ги привлече патниците кои сакаат нејасни дестинации и забранети плодови. Денес ситуацијата е помирна, а оние што зачекорија на планинското тло на Дагестан ќе ви кажат дека нејзините жители се многу гостопримливи и среќни што ве гледаат.
Во Дагестан ќе ви биде тешко да најдете некој што зборува англиски, граничните контроли се детални заради претходните немири и проблеми со криминалците, а откако ќе пристигнете, водичите ќе ве советуваат да истражувате села, а не градови затоа што градовите живеат скромен живот. Се чини дека повеќето посетители веќе доаѓаат поради планинските села. Меѓу неколкуте, Гамсутл се издвојува на 1.400 метри надморска височина.
Трагите на животот во овој регион датираат од 2000-тите години, а во 20-от век имало продавници, училиште, пошта и болница во Гамсутл. По Втората светска војна, жителите одлучија да бараат подобар живот на други места – последниот жител го напушти градот во 1950-тите. Можеби изгледа како место кое ја преживеало апокалипсата, но тука има туристи. Се разбира, ова се мал број на ентузијасти кои сакаат да се искачат на врвот.
Освен Гамсутл, има подеднакво интересно (и празно) село Кахиб кое изгледа како да е целосно „врежано“ во ридот. Меѓу нив е Корода, чии карпи се многу пострмни и поопасни, па пристапот е потежок. Но, во средниот век, ова лудо место вреваше со живот. Засега не се планира да се обноват овие населени места, па дури ни за профит од туристи. Изгледа дека останува слободен и напуштен сè додека природата не го проголта целосно.