Блогерката Пејџ Кензи, инаку голема љубителка на кафето, реши да се откаже од омилениот пијалок еден месец, а своето едномесечно искуство без кофеин го опиша на порталот „Амандо.ком“.
– Да бидам целосно искрена, мојот обид целосно да се откажам од кафето потполно пропадна. Во Сеул, каде што живеам и работам, сè се врти околу културата на пиење и тоа е всушност социјално искуство. Додека пиев кафе со кофеин, забележав дека сум постојано уморна, и веќе не чекав со кафе, бев повеќе зависна од тоа. Затоа решив да престанам со конзумирање еден месец – пишува Пејџ.
– На почетокот не се чувствував многу добро и поминав низ симптоми на повлекување, кои вклучуваат симптоми слични на грип, вознемиреност, главоболка и лесна вртоглавица. Дури една недела подоцна се чувствував малку „мизерно“, светлата изгледаа помалку светли, а звуците не беа толку силни. Работата ми се чинеше помалку обврска од порано, се насмевнав уште повеќе. Како и да е, немав идеја дека она низ што поминав е само почеток на моето страдање во обид да се откажам од кафето еден месец – призна блогерот. Таа наведе пет важни работи што и се сменија тој месец.
1. Имав повеќе енергија
Колку повеќе кафе пиеме, толку повеќе се чувствуваме будни, но во текот на тој месец без кафе имав невообичаено голема количина на енергија. Се чувствував будно и доволно мотивирано да ја работам работата цел ден. Порано мислев дека сум само „утрински тип на личност“ и дека само „ноќните птици“ можат да сторат сè по 19 часот. Сепак, откако престанав да пијам кафе, бев воодушевен што можев да ја завршам работата навечер, наместо да се будам рано за да ги исполнам роковите.
2. Подобро спиев
Една студија која ги истражуваше ефектите на кофеинот врз сонот покажа дека „кофеинот што го конзумиравме шест часа пред спиење го намалува спиењето за повеќе од еден час“. Искрено, не ми требаше истражување за да ми кажам дека кофеинот влијае на квалитетот на мојот сон, бидејќи дури и кога пијам кафе, не го пијам по 15 часот – едноставно нема доволно овци што можев да ги сметам за да заспијам.
Но, во текот на месецот кога го исфрлив кафето, заспивав брзо навечер и не се будев во текот на ноќта. Се разбудив свеж наутро и не чувствував како да ми треба кафе само за да се подготвам за наредниот ден. Ако размислувате да се откажете од кафето, но не можете да замислите да се разбудите и да станете без него, пробајте чаша топол зелен чај кој содржи само околу 30-50 мг кофеин (додека кафето има 100-200 мг по шолја )
3. Појадував
Кога пијам кафе попладне, не чувствувам глад, затоа не сум изненаден што некои кафе или екстракти од кафе се користат за контрола на апетитот. Но, кога немам појадок, станувам раздразлива додека не дојде времето за ручек. Кога не пиев кафе, мојот стомак бараше поизбалансиран, поздрав појадок, како тост од путер од кикирики со семки од коноп, пијалаци од вегански протеини или супа од тофу.
4. Заштедив
Сè уште не сакам да си признаам колку трошам на кафе, а бидејќи повеќето кафе од кафулињата во суштина наликуваат на горчлива водена кал, јас брзо развив aубов кон „специјалното“ кафе од Јужна Кореја, што е многу добро, но исто така скапи. Месецот кога се откажав од кафето имав пари што можев да ги заштедам или да ги потрошам на други задоволства. Ако одлучите да го прифатите овој предизвик, ставете ги парите што вообичаено ги трошите на кафе во посебен фонд – за итни случаи или специјални патувања.
5. Бев посмирена
Јас не сум нетрпелива личност, но во текот на месецот без кафе, се чувствував претежно смирено. Поради зависноста од кафе, кога го изгубив, се чувствував како друга личност. Но, и покрај сите позитивни промени, не требаше многу и повторно го испив црниот корејски пијалок. Можеби затоа решив да престанам да пијам кафе само еден месец, не трајно, но тешко е да се откажам од културата на пиење кафе – обожавам да одам до кафуле во близина на куќата, слушајќи звук на мелење кафе во позадина, слушајќи го шумот на другите гости, го поздравувам келнерот и му велам; ‘Нормално, ве молам!’.
