Кога сме среќни, нашето тело и ум функционираат максимално и имаме многу повеќе енергија, што е научно потврдено. Докажано е и дека телото е способно да создаде своја наркотична храна (т.н. анандамид, „молекуларно блаженство“). Ова значи дека секоја личност е во можност да биде вистински, детски среќна, без посебна причина.
Всушност, не постои личност која не сака да биде среќна! Квалитетот на нашиот живот се одредува според количината на радост што ја поседуваме. Сепак, го бараме неговиот извор на погрешно место, вели Садгуру. Благодарение на напредокот на науката и технологијата, живееме поудобно од кога било. Ние го прилагодивме надворешниот свет на нашите потреби до таа мера што во догледна иднина лесно би можеле да останеме без материјали за обликување! Сепак, поради ова, ние не станавме најсреќните или највеселите суштества на планетата.
Според Садгуру, ние доаѓаме на овој свет без ништо и заминуваме со празни раце – богатството на животот е само во начинот на кој ги оставаме неговите искуства да нè збогатат.
Подобрувањето на условите за живот не создава просперитет; за тоа треба да се поправиме! Ние се фокусираме на надворешни фактори (кариера, финансиска состојба, врски..) и очекуваме среќата да дојде како природна последица од постигнувањето на нашите цели. Но, тоа очигледно не е доволно за да не држи во состојба на среќа подолго, бидејќи и поради најмалите детали, ние сме исфрлени од рамнотежа.
Садгуру забележува дека ние буквално го труеме телото со негативни чувства, уништувајќи го нашето психофизичко здравје со текот на времето. Кога нè обземаат грижи, очај, гнев и стрес, време е да погледнеме во себе, а не околу нас. Кога ќе преземеме контрола врз сопствениот внатрешен живот, стресот исчезнува! Затоа треба да направиме голема внатрешна подготовка, бидејќи се додека нашиот внатрешен живот е роб на надворешни влијанија, нема да можеме да доживееме вистинска радост.
