Среќата ми се обрати и ми кажа – „Време е!“

„Време е да почнеш да веруваш мене и во моите зборови!“

Среќата ми се обрати и ми кажа – „Време е! Време е да си простиш на себеси за сите нешта кои не успеа да станеш.
Време е да се помириш со неуспехот да ги спасиш сите луѓе, сите оние кревки срца кои несакајќи ги повреди во мракот на твојата збунетост.
Време е да прифатиш дека не мораш да бидеш личноста која беше пред една година, дека е во ред да не ги посакуваш истите нешта.
Време е да сфатиш дека сега е вистинско време да започнеш да веруваш дека си вреден за мене и и сите овие години те чекав нетрпеливо.
Време е да почнеш да веруваш во мене и моите зборови.“