Во ред е што другите не ве разбираат. Во ред е и што не ги разбирате другите. Но, не е во ред да не го живеете својот живот. Да го одложувате и да чекате да се случи нешто чудесно. Убавината на моментот е доволна причина за да бидете тука. Да гледате изгрејсонца и зајдисонца, да шетате во природа. Да ги впивате сите бои, мириси, вкусови кои еден ден ви ги нуди. Сè што сте поминале имало некое значење. Сега е во ред да го оставиме тоа зад себе и да продолжиме понатаму.
Некои мали нешта повеќе го радуваат срцето отколку големите. Големи ветувања. Одлични гестови. Големи зборови. Во море на лажното, половичното, безначајното, срцето секогаш наоѓа сила да продолжи напред. Тоа не го исполнува, не останува таму. Не можете да го видите. И не го присилувајте да остани. Ако нешто е предодредено да се случи, тоа ќе се случи, било да се се борите за тоа или против тоа. Затоа што сите сме енигми, на себе и на другите. И во ред е што другите не те разбираат. Во ред е и што не ги разбирате другите.
-Превземено
