Малкумина можат да препознаат кога навистина ви се потребни. Но, оние што го препознаваат ова не се обични, туку навистина посебни луѓе. Малкумина можат да ги видат солзите зад твојата насмевка, солзите што толку добро си ги скрил од себе и од другите. Солзи кои излегуваат на површината кога ќе останете сами во вашите долги очи како река. Кога велите „добро сум и се е супер“, малкумина од нив знаат дека всушност се распаѓате, дека ви снемува енергија и дека ништо не е добро.
Малкумина знаат како да го препознаат светот на вашата тишина, колку елоквентност во себе имаат вашите неми рани и лузни. Колку луѓе поминаа низ твојот живот кои само зедоа и не дадоа ништо. Малкумина ги гледаат и разбираат вашите вистински борби. Секој ден и цела ноќ. Изгубени битки. Поразите низ кои поминавте во стотици епизоди од изгрејсонце до зајдисонце. Малкумина знаат низ што поминавте и како сето тоа помина за вас. Но, овие луѓе вредат затоа што препознаваат кога навистина ви се потребни.
