Како ги гледаш другите, зборува повеќе за тебе отколку за нив.
Еднаш, еден селанец седнал на прагот на својот дом и уживај во свежиот ветрец. Покрај неговата куќа извиен пат водел до градот. Случаен минувач го забележал селанецот и помислил: „Ова мора да е некој мрзливец. Ништо не работи и по цел ден седи на прагот.“
Малку подоцна поминал друг човек и помислил: „Селанецот е вистински Дон Жуан. По цел ден седи и ги гледа девојките кои поминуваат и ги засмејува.“
Потоа поминал еден шумски работник и помислил: „Овој човек е доста посветен работник. Се трудел цел ден и сега се одмара со право.“
За селанецот кои седел на прагот, не знаеме ништо. Меѓутоа, можеме многу нешта да заклучиме за тројцата луѓе кои поминале: Првиот бил мрзелив, вториот не бил баш добар човек, додека третиот бил вреден работник.