Официјално, Французинката Џин Луиз Калман живееше најдолго во светот, а тоа го докажуваат документи. Беше родена на 21 февруари 1875 година и почина на 4 август 1997 година. Живееше точно 122 години и 164 дена, без поголеми болести и беше прилично здрава старица, висока 150 сантиметри и тешка само 45 килограми. Сакаше да се фали дека никогаш не била болна.
Родена во богато семејство во Арл, Прованса, нејзиниот татко бил бродоградител и нејзината мајка од семејство на мелничари. Сите членови на нејзиното семејство биле долговечни. Мајката живеела до 86, таткото 93 и братот живеел до 97 години.
Имала пријатно детство, завршила училиште на 16 години, научила да слика и свири на пијано. Таа велела дека станала во осум часот, пиела кафе со млеко или топло чоколадо за појадок, а татко и ја земал напладне за да руча дома.
За време на бракот, таа не морала да го менува презимето, бидејќи се омажила за својот двоен братучед Фернандо Николас Калман. Нивните баба и дедо по татко биле браќа, а бабите и дедовците по татко биле сестри. Во тоа време Џин имала само 21 година и не се грижела многу за тоа. Живеела со сопругот во голем стан над семејната продавница, водела удобен живот и за неа се грижеле слугите. Таа возела велосипед, пливала, играла тенис и танцувала со пријателите. Џин тврдела дека го познава сликарот Винсент Ван Гог и изавила дека тој бил многу грд. „Го нарековме ле динго“, рекла Џин.
Таа го роди своето единствено дете, ќерката Ивон, во 19 јануари 1898 година. За жал, нејзината ќерка почина од туберкулоза на нејзиниот 36-ти роденден, а Џин го одгледа својот син Фредерик, кој почина во сообраќајна несреќа во 1963 година.
Бидејќи повеќе немала блиски роднини, на 90-годишна возраст, во 1965 година, таа потпишала договор за доживотна издршка со адвокатот Андреа Франсоа Рафраја. Според договорот, нејзиниот стан му припаднал на Андреа по нејзината смрт, а тој и плаќал по 2.500 франци секој месец за возврат. Треба ли да кажеме дека таа го надживеа и него?
Рафраја починал во 1995 година, а дотогаш Џин ја зголемила вредноста на станот двојно повеќе. Неговото семејство мораше да продолжи да ги исполнува сите услови на договорот сè до нејзината смрт.
Џин рекла дека имала конјунктивитис само еднаш и дека цел живот се лекувала со маслиново масло и прав. Почнала да пуши цигари кога се омажила и тоа го правела сè до 117 година. Возела велосипед до својата 100 година, а потоа го скршила зглобот. Закрепнала многу брзо и можела да оди повторно. Живеела самостојно до 110-та година од животот, а потоа се преселила во дом за стари лица. Секој ден таа барала да ја будат во 6.45 часот. Денот го започнувала со молитва пред нејзиниот прозорец. Му заблагодарила на Бога што е жива и што денот бил убав. Понекогаш гласно прашувала зошто е толку долговечна и зошто е единствената жива во нејзиното семејство.
Наутро, таа се занимавала со гимнастика слушајќи класична музика на вокмен. Таа исто така знаела да прави вежби за раце и нозе во фотелја. Медицинските сестри забележале дека таа се движи побрзо од луѓето помлади од нејзините 30 години. Нејзиниот појадок бил скромен. Пиела кафе со млеко и јадела двопек. Сакача варено говедско месо, но не и риба. Имала десерт со секој оброк и секој ден си правела овошна салата од банани и портокали. После секој оброк, таа пушела цигара и пиела алкохолен пијалак.Уживла во чоколадо и црни задоволства и секогаш морале да бидат во нејзината соба. Таа јадела до килограм чоколадо неделно. Спиела два часа попладне, а потоа ги посетувала соседите од домот. Вечерта, таа обожавала да слуша музика затоа што повеќе не можела да решава крстозборки, кои и биле омилено поминување на времето. Пушела уште една цигара пред спиење. Тимот лекари кои го следеа нејзиното здравје и го дадоа прекарот – „Цврсто колаче“.
На денот на бабата, водителката и понуди килограм чоколадо и таа одговори: „Сакам еден тон“. Неколку недели подоцна, два камиона полни со чоколадо се појавија пред старечкиот дом.
Таа почина ненадејно, а причината за смртта остана непозната. Лекарите рекле дека е во добра здравствена состојба, освен што станала целосно слепа и глува еден месец пред смртта. Тие велат дека луѓето во Франција ја паметат таа година во 1997 година затоа што починаа принцезата Дајана, Мајка Тереза и Џин-Луиз Калман.
Во 1995 година беше објавен филм за нејзиниот 120 години живот и една година подоцна бил снимен рап во чија позадина се слуша нејзиниот глас.
