„Ќе те вдишам,
ќе ме издишеш..
Јас и ти ќе бидеме вечни.
Ти се колнам ќе бидеме..
Јас ќе бидам пролетта
која ќе донесе крај на твојта зима,
јас ќе те терам да сонуваш,
а ти мене да живеам..
Се колнам ќе пронајдеме
наше парче земја
среде ова лудо море.
И кога ќе се потрошат сите „засекогаш“
и моите дробови ќе снемаат воздух
твоето име сеуште ќе биде единствениот збор
за кое ќе го потрошам последниот здив
изговарајќи го..“
Следете за повеќе: https://www.facebook.com/kuklaodpamukblog/
