„Тој луташе долго, без да знае дека некоја го чека на другата страна на самотијата,
секоја ноќ..
Секоја ноќ неговите прсти танцуваа по друго тело,
а нејзините крвареа стискајќи ја надежта.
Дали знае? Дали чувствува?
Прашања кои никогаш не добија одговор..
„Ќе дојдеш еден ден, го знам тоа..“ – му шепотеше во соништата.
Но тој никогаш не пристигна.
Велат, мажите секогаш доцнат во љубовта,
но дали всушност, девојките се тие кои подрануваат во неа?“
Следете за повеќе: https://www.facebook.com/kuklaodpamukblog/
