Литературно ќоше

• 

  СЕКОЕ УТРО КОГА ЌЕ ИЗГРЕЕ СОНЦЕТО, ИАКО СУМ СО ДРУГ, ..
• 

  А ЗНАМ ДЕКА ТИ Е КРИВО. И ЗНАМ ДЕКА ТЕ БОЛИ. НО, НЕ ..
• 

  СРЕЌА Е ОНАА ЛИЧНОСТ ВО ЧИИ ОЧИ СЕ ПРОНАОЃАШ САМИОТ ..
• 

  Скопје имаше душа…
• 

  ЗАШТО ДА БИРАМЕ ТАГА, КОГА СРЕЌАТА ЧЕКА ДА И ЈА ОТВО ..
• 

  Дете мое, не е тоа таков рак, ќе пораснеш еден ден, ..
• 

  МОЖЕМЕ ЗАЕДНО ДО КРАЈОТ НА СВЕТОТ? МОЖЕМЕ БЕЈБИ И ДО ..
• 

  „Ние не сме херои“
• 

  Колку време му треба на човека за да признае дека е ..
• 

  Таа ноќ ја прегрнав мама и знаев дека тоа е за после ..
• 

  ,, Не секогаш луѓето се онакви какви што ги замислув ..
• 

  ТАТО, НЕДОСТИГАШ Е ПРЕМАЛ ЗБОР, ЗА ДА ТИ КАЖАМ КОЛКУ ..
• 

  Поминаа месеци, месеци…а таа остана таква, ист ..
• 

  Луѓето се гладни за љубов а не за леб
• 

  МНОГУ ГЛУМИМЕ, А МАЛКУ ЖИВЕЕМЕ!
• 

  Секогаш се прашував дали некој кој што лета високо м ..
• 

  Решив, заминувам конечно …
• 

  „Тивки раскрсници“
• 

  Кога совршенството би имало име, тогаш тоа би било К ..
• 

  ТИ НЕ ЗАСЛУЖИ, ЈАС ДА ТЕ САКАМ!