Полека учам како да бидам недостапна, но не и таков вид на недостапна за кој читаме; играње игри, играње „тешко достапна“, игнорирање на луѓе намерно, глумење супер зафатена кога не сум. Јас го надминав тој вид на претенциозна недостапност. Сега доаѓа од попросветлено место. Сега е начин да ја заштитам мојата душа, енергија и срце од сите оние кои се обидуваат да го загадат.
Полека учам како да бидам недостапна за оние кои не ме ценат. Неодамна научив дека љубовта без ценење и почит не значи ништо. Дека ако оние што тврдат дека те сакаат не се тука за тебе кога ти требаат, ако не се залагаат за тебе кога си беспомошен, ако не ти се појавуваат во тешки периоди треба да заземат цврст став, тогаш тие не ве ценат. Ним им се допаѓате, но исто така не се плашат да ве изгубат. Тие не се плашат да ве разочараат одново и одново. Полека учам дека изборот на енергија што сакате да ја имате и луѓето кои навистина ве прават среќни не е груб или себичен; неопходен е.
Полека учам како да бидам недостапна за мртвите, маѓепсани циклуси; за луѓе кои не се менуваат, без оглед колку пати ќе им простите или ќе ги примите повторно во вашиот живот. За оние кои очекуваат да ги разберете и да го носите нивниот багаж без разлика колку е тежок, но не можат да се справат со вашиот ако е премногу тежок. Полека учам како да бидам недостапна за сè што ме прави да се чувствувам жива.
Полека учам дека за да се заштитите, треба мудро да го изберете вашето опкружување и ако тоа значи да бидете недостапни за одредени луѓе, одредени енергии и одредени околности, тогаш нека биде така затоа што полека учам дека мојот живот никогаш нема да се промени ако јас не променам со кого се опкружувам и моите повторени обрасци никогаш нема да донесат различни резултати. Полека учам дека тоа што сте недостапни, понекогаш ве приближува до она што е наменето за вас, затоа што полека чистите и ослободувате сè што не е.
