Со возраста, учите да се грижите помалку, само сфаќате дека е лудо да плаќате превисока цена за неважни работи во животот. Сфаќате дека многу работи и онака ќе излезат од контрола без разлика дали се грижите за нив или не. Знаете дека се потребни планови, но сфаќате дека не треба слепо да им робувате затоа што животот секогаш наоѓа начин да ве одведе низ проблем или пречка на нов пат и да ве потсети дека треба да гледате на реалноста од многу поголем агол отколку што гледате сега.
Со возраста, учите да се грижите помалку, искуството ве притиска на тоа. Учите дека вашите слабости се исто толку дел од вашиот живот, колку и предностите, па почнувате да ги прифаќате, да не ги затворате очите пред нив, бидејќи тие ве водат кон некои подлабоки делови од себе. Сфаќате дека треба сè повеќе да внимавате на оние што ве разбираат и сè помалку да останете во друштво на оние кои премногу ве прашуваат и на кои треба детално да им објасните и докажете сè. Со возраста учите да се грижите помалку, сфаќате дека достоинството тоа го бара од вас. Зошто би се спуштиле во ринговите што не ви требаат, зошто би започнале војни каде и да изгубите, зошто би ја оптеретиле главата со проблеми што минуваат низ нив.
Со текот на годините, сфаќате дека времето не ги менува работите, туку дека треба да промените сè, почнувајќи од вашите ставови, мисли, чувства, обрасци на однесување, сè што ве прави несреќни и незадоволни. Кога ќе научите да се грижите помалку ќе имате повеќе време за поважни работи, ќе разберете дека љубезноста во животот е единствениот пат напред, ќе разберете дека нежноста е сила и со тоа ќе се движите кон другите. И, она што го велат ќе ве допре помалку затоа што ќе сфатите колку е важен мирот и како не можете да го купите со ништо. Вие само треба да се борите за тоа. Започнете го со игнорирање на вашите грижи и давање предност на вашите соништа.
