Добитникот на Нобеловата награда за физика, Сер Роџер Пенроуз, тврди дека постоел уште еден универзум пред Големата експлозија, а доказ за тоа сè уште постои во форма на црни дупки.
Набргу откако беше објавено дека тој е добитник на Нобелова награда за значителни успеси во теоријата на релативноста на Ајнштајн, како и докази за постоењето на црни дупки, Сер Роџер Пенроуз во интервју за британски Телеграф изјави дека пред нас имало друг универзум и дека ние ја чувствуваме неговата енергија преку црни дупки. Сер Роџер тврди дека таканаречените Хокинг-точки – точки на големо, необјаснето електромагнетно зрачење на небото – се остатоци од претходниот Универзум.
Оваа претпоставка е дел од теоретскиот модел на универзумот наречен конформална циклична космологија. Според оваа теорија, точките на Хокинг претставуваат последно исфрлање на енергија (во форма на таканаречено зрачење на Хокинг) од постариот универзум, преку црна дупка. Црна дупка е објект чие гравитационо поле е толку силно што ниту една форма на материја или зрачење – дури ни светлина – не може да му одолее. Можно е еден таков објект да се наоѓа во средината на нашата галаксија. Научниците Рајнхард Генцел и Андреа Гец, кои ја делат Нобеловата награда со Сер Роџер, дојдоа до најубедливите докази за претпоставката дека има супермасивна црна дупка на средината на Млечниот пат.
Постои можност временскиот период потребен за целосно исчезнување на црната дупка да биде подолг од сегашната старост на нашиот универзум и ова исчезнување е невозможно да се набудува. Според „Индипендент“, Сер Роџер истакнал дека „Големата експлозија не е почеток. „Нешто постоеше пред него, и тоа нешто не чека во иднина. Нашиот универзум постојано се шири, а целата маса се распаѓа со текот на времето, и според оваа моја луда теорија, таа далечна иднина станува Голема експлозија за некој следен еон. Затоа, нашата Биг Бенг започна со нешто што беше далечна иднина за некои претходни еони, а потоа ќе имаше слични црни дупки во фазата на исчезнување што ќе ги произведе овие точки што јас ги нарекувам Хокинг. Сега ги гледаме овие точки. Тие се околу осум пати поголеми со дијаметар од Месечината и се малку потопли од нивната околина. „Имаме доста солидни докази дека постојат најмалку шест такви точки“.
Сепак, многу научници силно ја отфрлаат оваа претпоставка, тврдејќи дека сè уште нема цврсти докази за видот на зрачењето што излегува од црните дупки. Исто така, за да може бесконечно голем универзум да стане бесконечно мал, потребно е сите честички да ја изгубат својата маса со стареењето на универзумот, што исто така е често спорна претпоставка. Според стандардната космологија, по Големата експлозија, Универзумот помина низ краток процес на експанзија во кој беа елиминирани неправилностите во неговата структура. Како одговор на овие критики, Сер Роџер вели дека црните дупки веќе долго време се отпишуваат како чисто математички концепт, сè додека не се докаже нивното постоење во реалноста.
