Еден богат човек имал син единец. Во желба неговиот син да израсне во чесен човек побарал од еден мудрец да разговара со неговиот син и да го упати во животот.
Стариот мудрец прифатил и го понел младичот во прошетка за да разговараат. Шетале така низ градината кога стариот мудрец застанал и го замолил младичот да искорне една млада билка покрај патот.
Младичот ја зел билката со леснотија и направил се што му рекол човекот. Продолжите да шетаат кога старецот повторно застанал и го замолил младичот да искорне уште една билка, овој пат малку поголема. Младичот и овој пат ја извлекол билката заедно со коренот, без мака.
„Искорни ја сега онаа грмушка таму“ – рече старецот. Овој пат тоа не одело лесно, но после очигледниот напор, младичот повторно успеал.
„Искорни го и она стебло“ – покажал мудрецот кон стеблото кое растело покрај патот по кој чекореле.
„Тоа е невозможно!“ – рекол младичот, а мудрецот потврдно го погледнал и рекол: „Така е и со лошите навики. Кога си млад, лесно е да ги искорениш, но кога ќе остариш и кога лошите навики ќе пуштат корени, тешко е да ги искорениш. Затоа не чекај лошите навики да пуштат корени во твојата душа, напушти ги додека сеуште имаш контрола над нив или тие ќе превземат контрола над тебе.“
