Многу е полесно понекогаш да не ги знаете работите. Работите се менуваат и пријателите заминуваат. И животот не застанува за никого. Мислам дека идејата е дека секоја личност треба да живее свој сопствен живот и да направи избор кој ќе го сподели со други луѓе. Не можете само да седите таму и да ги ставате животите на сите пред вашиот и да мислите дека тоа се смета за љубов. Вие едноставно не можете. Треба да работите. Правете го она што мислите дека е исправно, бидете она што сте навистина, само така вистински ќе разберете.
И, сите можеме да седиме наоколу и да се прашуваме и да се чувствуваме лошо едни за други и да обвинуваме многу луѓе за она што го направиле или не го направиле или што не знаеле. Секогаш може да има некој кој ќе биде виновен. Можеби е добро да се стават работите во перспектива, но понекогаш, единствената перспектива е навистина да се биде тука присутен. Затоа што е во ред да се чувствуваат работите. Во ред е да го чувствувате она кое го чувствувате без да го потиснувате, само така ќе станете бесконечни, само така ќе сте бесконечни.
