Секој пат кога ќе донесеме одлука да сакаме некого, се отвораме себеси кон можноста да страдаме, затоа што оние кои ги сакаме најмногу, ни донесуваат не само големо задоволство туку и голема болка.
Најголемото страдање доаѓа од заминувањето.
Кога детето ќе го напушти домот, кога сопругот заминува од жената на долго време, кога саканиот пријател се преселува или умира..
Болката од заминувањето е онаа која не крши. Сепак, ако сакаме да го избегнеме страдањето од напуштањето, никогаш нема да го искусиме задоволството од сакањето. И љубовта е посилна од стравот, животот е посилен од смртта, надежта е посилна од очајот.
Мораме да веруваме дека секогаш вреди да ризикуваме да сакаме повторно.
