Значи, сосема е нормално луѓето да ја донесат таа одлука подоцна во животот кога ќе бидат еволуирани, зрели и посигурни во она што го сакаат и е сосема нормално луѓето да останат неженети ако не ја пронајдат вистинската личност наместо да се решат за погрешна личност и покајание за тоа подоцна.
Знам дека луѓето се уморни од оваа стигма дека ако не сте во брак до одредена возраст, тогаш никогаш нема да стапите во брак затоа што возот ја напуштил станицата и овој брод испловил, тоа е како ништо друго да не прават важни и едно прашање што постојано ги прогонува е „зошто сè уште не сте во брак?“ како одеднаш од што зависи вашата вредност. Тоа е она што треба да ве натера сите тие години на образование и напорна работа и личен развој; маж или жена во спротивно нешто мора да биде ужасно во ред со вас. Честопати се прашувам кога луѓето ги поставуваат овие прашања или ги прават овие забелешки, дали некогаш застануваат и мислат дека можеби е наш избор да останеме сингл или да си го одземеме времето за да ја избереме личноста со која ќе го поминеме остатокот од животот? Дали некогаш се прашуваат дали можеби не сакаме воопшто да имаме деца или дури да се венчаме? Дали некогаш мислат дека имавме многу опции и можности да се венчаме ‘рано’ и не го сторивме тоа затоа што не бевме подготвени? Зошто секогаш се претпоставува дека нешто не е во ред со нас или сме луѓе кои не можат да бидат сакани? Зошто не можеме да ја нормализираме одлуката за брак секогаш кога се чувствува добро за нас?
Бракот е огромна обврска. Децата се животна одговорност. Да се најде вистинската личност е потребно многу време, обиди и грешки и малку среќа. Значи, сосема е нормално луѓето да ја донесат таа одлука подоцна во животот кога ќе бидат еволуирани, зрели и посигурни во она што го сакаат и е сосема нормално луѓето да останат неженети ако не ја пронајдат вистинската личност наместо да се решат за погрешна личност и покајание за тоа подоцна.
Да стапите во брак доцна е подобро отколку да стапите во брак со погрешна личност предвреме и да не сакате да имате деца е подобро од тоа да имате деца и да ги запоставувате бидејќи тоа е единственото нешто што сакате да го направите како што треба. Тоа е вид на посветеност што не сакате да брзате. Тоа е единственото што треба да размислите сто пати пред да го направите затоа што повеќе нема да бидете само вие, ќе споделите дом со некој друг и ќе имате луѓе кои зависат од вас за нивните животи. Не можете да си дозволите да бидете себични и не можете да бидете сигурни за ништо од тоа.
