Мудра приказна која секој треба да чува во себе и да ја следи нејзината поука
Некогаш, во едно кралство живеел крал кој имал четири жени. Тој најмногу ја сакал четвртата жена и ја опсипувал со накит, давајќи и се најдобро. Тој ја сакаше и третата, ја носел на патувања во соседните кралства. Живеел во страв дека еден ден таа ќе го остави и че отиде со друг. Тој исто така ја сакаше втората жена. За него, таа била личност од посебна доверба, секогаш внимателна, трпелива и пријатна, и секогаш кога ќе имл проблем, тој разговарал со неа, барал совет и таа секогаш му помагала.
Првата жена била верна придружничка и придонесувала повеќе од која било друга за благосостојбата на неговото кралство. И покрај тоа, неговата прва сопруга не ја сакал многу, не и се обраќал често, ниту пак и обрнувал внимание. Еднаш, кога му се слошило и почувствувал дека крајот е близу, помислил на својот раскошен живот и се зачудил кога открил:
„Имам четири жени, а сепак, кога ќе умрам, ќе останам сам. Како да не останам сам во смртта? “
По внимателно разгледување, тој ја прашал четвртата жена: „Те сакав најмногу, ти давав најмногу, покажав посебно внимание. Кога ќе умрам, дали ќе дојдеш со мене и ќе ми правиш друштво? “
„Не станува збор“. одговори четвртата жена и си заминала без збор.
Тажниот крал ја прашал третата жена: „Те сакав цел живот. Сега умирам, дали ќе ми правиш друштво и во смртта? “
„Не“, одговорила третата жена. Животот е убав. Кога ќе умреш, повторно ќе се омажам “.
Скоро очаен, тој ја прашал втората жена:
„Секогаш ти се обраќав за помош и совет, ти секогаш ми помагаше. Кога ќе умрам, ќе умреш ли со мене? “
„Извинете, не можам да ви помогнам овој пат. Додека размислуваше за одговорите на неговите три жени, кралот го слушнал гласот на неговата прва жена: „Ќе одам со тебе и ќе те следам каде и да одиш“. Слаба, стара и тивка, му пришла близу него.
„Кога имав шанса, требаше повеќе да се грижам за тебе“, и рекол кралот на првата жена.
Поука:
Сите имаме четири жени во нашите животи. Нашата четврта сопруга е нашето тело. Колку и да вложуваме напори да се грижиме за телото, тоа на крајот ќе не напушти и ќе нè предаде. Нашата трета сопруга е имотот, сите материјални работи што ги поседуваме, позиција и богатство. Кога ќе умреме, другите го наследуваат. Нашата втора сопруга е семејството и пријателите. Колку и да не сакале и да ни помагале во животот, тие биле нашата поддршка, но остануваат со нас до смртта. Нашата прва сопруга е нашата душа. Запоставена и занемарена додека сме создавале богатство и стекнувале имот, позиција, материјални вредности, моќ и задоволства. И покрај ова, душата е единствената што ќе нè следи каде и да треба да одиме.
