Си живееле еднаш маж и жена. Тие многу често патувале, па со себе го носеа тешкиот товар на нивното единствено магаре. Одлучиле да заминат на патување, да работат и да го запознаат светот, и така тргнале на пат.
Кога дошле во првото село, луѓето коментирале:
„Погледнете го овој недоличен маж. Тој седи на магарето, додека неговата кутра жена се влече позади него.“
Тогаш жената му рекла на својот маж: „Нема да дозволиме луѓето да зборуваат лошо за тебе.“ Мажот се симнал од магарето и седнал на него.
Кога дошле во друго село, луѓето мрмореле:
„Кутар човек! Цел ден работел, а неговата жена седнала на магарето. После ова двајцата се качиле на магарето и продолжиле да патуваат.
Кога дошле во следното село, слушнале како луѓето коментираат дека грбот на сиротото магаре ќе пукне од преголема тежина. И тогаш се одлучиле да се симнат и да пешачат.
Кога поминувале низ следно село, не можеле да поверуваат на коментарите од луѓето кои им се смееле: „Видете ги овие две будали… пешачат, а имаат магаре кое што може да ги носи. Зар не би било нормално еден да поштедите од пешачење, а другиот да пешачи.“
Секогаш ќе те критикуваат и ќе зборуваат лошо за тебе што и да направиш. Тешко е да им удоволиш на сите, а и тешко е да пронајдеш личност на којашто ќе ѝ бидеш добар таков каков што си. Пушти ги луѓето нека зборуваат, живеј си го животот.