Кога ја бараме нашата сродна душа, секогаш се надеваме дека ќе ја најдеме совршената личност за себе. Сепак, многумина во потрага по совршенство завршуваат во една илузија на желба, додека во реалноста преминуваат од врска во врска, а празнината останува. Дали постои совршенство и дали воопшто ни е потребно?
Две души кои се спојуваат треба да ја откријат светлата и темната страна на двете личности, силните и слабите страни, силните и слабите страни, а потоа да воспостават идеална рамнотежа. Љубовта не е совршенството во кое уживаме како што најмногу размислуваме во адолесценцијата. Љубовната врска, како и секоја друга, бара постојано да се работи, развива, усовршува, а тоа прво ќе го поттикнеме преку внатрешен раст.
Поддршката е она што е клучно. Кога ќе падне другата страна, важно е да ја фатите и подигнете, за да и помогнете да се сети на својата животна цел и способности. Таа поддршка и поттик за заеднички развој ја прави љубовта силна и нераскинлива.
„Човечките односи не се градат на диференцијација и совршенство, бидејќи тие само ги нагласуваат разликите или доведуваат до сосема спротивен резултат; не, тие се засноваат на несовршености, слабости, беспомошност и потреба за поддршка или оние компоненти кои ја формираат основата на зависноста. За разлика од слабоста, која бара поддршка и не нуди ништо на партнерот што би можело да го стави во неповолна положба, па дури и да го понижи“. (Синхроничност)
Не мора да најдете партнер со совршен физички изглед, совршена материјална ситуација и амбиција, идеална смисла за хумор… Во љубовта прво ќе бидете среќни кога ќе најдете некој кој вистински ве почитува, заслужува и сака. со сето свое срце. Некој поради кога ќе ја почувствувате вистинската магија на љубовта. И ќе го сакате со целото свое срце, дури и ако не е совршената личност од вашите фантазии.
Преку друг цитат, Јунг ја откри врската помеѓу љубовта и моќта:
„Каде што владее љубовта, нема волја за моќ, а каде што преовладува моќта, постои недостаток на љубов. Едното е сенка на другото“.
