Животот започнува во моментот кога ќе научите да испуштате работи од кои можете да најдете подобро.
Но, нашите емоции нè врзуваат за многу работи, луѓе, настани и навики и позитивни и негативни. Одржувањето на „статус кво“ всушност ни прави лоша услуга затоа што остануваме убедени дека не можеме да направиме подобро, дека не сме во можност да постигнеме повеќе, дека не заслужуваме нешто поголемо и гледаме назад, наместо да се развиваме, ние стагнираме. Секојпат кога ослободувате нешто што не ви треба, оставате простор за нешто ново во вашиот живот. Колку се држиме до оправдувањето зошто сме се откажале од соништата и зошто сегашниот момент не е вистинскиот момент да ги реализираме нашите желби. Колку се држиме со тоа да им судиме на другите сметајќи дека во слабостите на другите луѓе имаме оправдување за нашите. Колку се држиме до нашите очекувања од другите и кога тие не се исполнети, толку повеќе не сметаме дека е потребно да ги смениме, туку да ги промениме другите.
Постојат безброј такви ментални и емоционални отрови на кои сме ја навикнале нашата душа и за кои таа живее во оставка, во неможноста да сакаме и длабоко да се чувствуваме затоа што сме зафатени меѓу илјадници заблуди што нè ограничуваат и не ставаат во заробеништво.Треба да дојде на ред она кое што го сакаме, во што уживаме и да разбереме дека животот не е она што ни се случува, туку она што ние го одредуваме да живееме и како да го живееме. Секојпат кога ослободувате нешто што не ви треба, оставате простор за нешто ново во вашиот живот. Нека денес биде почеток на средување на вашиот живот. Сите ние многу добро знаеме како да си ја средиме куќата, дворот, работното место, сè и сешто, но одвреме-навреме треба да дојде нашиот живот. Ставете ги работите таму каде што припаѓаат. Тогаш ќе најдеме простор за вистински уживање во животот, и не само да го гледаме како болно место од кое сакаме да избегаме што е можно побрзо, и постојано му се навраќаме.
