Никакви високи школи не ги даваат тие вистински драгоцени знаења кои ги даваат нашите мудри баби.
„Еднаш мојата баба ми даде совет:“
„Ако ти е тешко, движи се со мали чекори. Прави го она кое го мораш, малку по малку“ – објаснува баба
„Не гледај во иднината. Не размислувај дури ни за тоа што ќе се случи утре. Измиј ги садовите, избриши ја прашината, напиши писмо, зготви ручек.
Гледаш? Ти се движиш со мали чекори. Направи чекор, застани, одмори се, пофали се себеси. Потоа направи друг. Позади него, друг. Нема да забележиш ни сама кога твоите чекори ќе станат подолги.
Ќе дојде време кога ќе можеш да помислиш на утрешниот ден, без солзи.“
