Највредните работи во животот доаѓаат кога ќе престанеме да се оптоваруваме со неважното. Лесно е да се каже, но како да се живее?
Чувствуваме колку е тешко кога ќе сфатиме дека сме врзани за стотици синџири со она што всушност нема никаква улога во нашите животи. Колку може да ни ја промени иднината тоа што некој таму помислил или рекол нешто за нас? Дали нашето утре зависи од сликата што ја имаме во очите на другите луѓе или можеби од тоа што ќе правиме, преземеме, ризикуваме, чекориме во непознатото?
Највредните работи во животот доаѓаат кога ќе престанеме да се оптоваруваме со неважното. Колку треба да поседуваме за да бидеме среќни? Колку луѓе треба да не поддржат и да ни аплаудираат за да имаме потврда дека вредиме? Секој во светот може, но ако во нас нема чувство за самопочит и вредност, нема да добиеме ништо. Можеме да имаме се на светот, но ако не знаеме да ја зауздаме нашата внатрешна желба, ќе се задушиме во работи кои ќе ни го одземат просторот за живеење и ќе не остават празни.
И потребно е малку, само направете листа на приоритети и се друго што не е дел од неа едноставно кажете: Одбивам да бидам роб на нештата наметнати од другите. И двајцата тргнувам во луда трка за споредување кој е во подобра позиција, а кој има повеќе затоа што никој не знае дали ќе доживее утре. Само сакам да научам да уживам во малите нешта кои го развеселуваат срцето, разговорот со пријател, шетањето или пиењето кафе со саканата личност, читањето омилена книга во осаменост, детската насмевка или самиот факт дека утрово се разбудивме здрави. .
Секој ден од животот треба повторно и повторно да се потсетувате на оние илјадници работи кои навистина не можат да донесат внатрешен мир и исполнување, туку да практикувате простување бидејќи тоа е важно за продолжување на соживотот. Разредете го егото малку и згуснете го трпението, сочувството, истрајноста, доследноста и волјата. Малку помалку да гледаме што било и малку повеќе да веруваме во нешто што сакаме да биде и да ја дадеме сета сила во тоа.
