На прашањето дали постои поврзаност на остеопорозата со исхраната, сите стручњаци одговараат потврдно.
Поврзаноста на болеста и исхраната е одамна докажана, па кога ќе ги сумираме последиците од остеопорозата, а тоа се во најлош случај фрактурите на коските кои со себе повлекуваат сериозен степен на инвалидитет, намалена работна способност, па дури и смртни последици станува јасно колкав акцент треба да се стави на превенцијата од оваа болест
Остеопорозата е заболување на коските кое ја намалува густината и квалитетот на коскеното ткиво. Повеќе ризик-фактори имаат влијание за настанување на остеопенијата и остеопорозата, но на некои од нив навистина и да сакаме не можеме да влијаеме. Не можеме да влијаеме на факторите како, стареењето, полот, други примарни заболувања кои се лекуваат со кортикостероиди, а некои сметаат дека и откажувањето од никотинот е ризик-фактор кој не е така лесно да се смести во групата на лесно менливи.
Експертите потенцираат дека е важно да се обрне внимание на правилната исхрана бидејќи таа е значаен ризик-фактор за појава на ова заболување. здравиот животен стил кој вклучува правилна исхрана за коските со одржување оптимална телесна тежина и практикување на физичка активност, се првите и најзначајни чекори во борбата со остеопорозата.
Треба да се обрне внимание уште во младоста, бидејќи најголема густина на коскената маса се постигнува некаде околу 30-тите години, а потоа таа постепено се намалува со стареењето. Кај женскиот пол по менопаузата ова намалување се одвива 5-10 пати побрзо како резултат на нерамнотежата на хормоните естроген, прогестерон и гликокортикоидите (заболувањето почесто е кај женскиот пол). Заради ова е навистина важно во овој активен животен период скелетот да биде што поздрав и појак, а за такви јаки коски она што е потребно се калциум, магнезиум, витамин Д и редовно движење.
Исхраната за превенција на остеопорозата содржи намирници богати со калциум кои учествуваат во одржување на рамнотежата со калциумфосфор: ситната морска сина риба која треба да се изеде цела заедно со коските, потоа јаткасти плодови, млечни ферментирани производи, зеленчукот на кој му се јаде листот, како и кељот, кој се нарекува уште и крал по богатството на калциум. Семките на сусамот, брокулата, тофу сирењето, прокељот се исто така намирници богати со калциум. Сокот од морков и сокот од портокал треба да се дел од трпезата во превенцијата и лекувањето на остеопорозата.
Важни во исхраната за превенција и при остеопороза се калциумот и витаминот Д.
Пред се е важна правилната апсорпција на калциумот, а За да го задржиме калциумот во коските и забите наместо во меките ткива и околу зглобовите потребно е доволно количество магнезиум. Иако спротивни по своето влијание врз метаболизмот, магнезиумот и калциумот дејствуваат заеднички како резултат на активноста на паратироидните жлезди, како и нивната рамнотежа со фосфорот.
Ниската концентрација на магнезиум, концентрацијата на калциумот мора да порасне за да се воспостави рамнотежа, а во тие ситуации калциумот доаѓа од коските и забите. Затоа навистина е важно да се одржува здравјето на паратироидните и тироидната жлезда. Особено треба да внимаваат луѓето кои се хранат со претежно рафинирана храна. Целозрнестите житарки (правилно подготвени со натопување), мешунките, месото, јаткастите плодови – бадеми, кавијарот, листестиот зеленчук, лимонот, артичоката – се намирници богати со магнезиум. Зелката, пак, на пример содржи бор, кој, пак, го зголемува нивото на естрогените хормони, а тие се оние кои ги чуваат коските.
Во однос на Витаминот Д, мора да се потенцира неговата важност за метаболизмот на калциумот и фосфорот, човечкиот организам сам го произведува под дејство на сончевата светлина.
Тој е особено важен бидејќи без него калциумот нема да се апсорбира, односно нема да помине од цревата во крвотокот, а ако калциумот го нема доволно во циркулацијата, нема да го има и во коските. Модерното живеење, во затворени работни простории и живеалишта, како и одбегнувањето на консумација на маст која е богата со овој витамин придонесува за негов дефицит. Рибиното масло, жолчката од јајцето, лососот, харингата, телешкиот црн дроб, спанаќот, репката, морковот, шампињоните се хранливи намирници богати со витамин Д.
Во справувањето со оваа болест, важна е дисциплината и постојаноста, како и слушањето на стручни лица и добивањето на редовна терапија и здрава исхрана.
