Кога ќе се зачестат одбивањата во животот – не почнувајте да плачете, да се предавате, да се потценувате, само кажете „следно“. Одбивањето е знак дека вашето патување продолжува и дека она што мислевте дека е вашата кулминација или цел на вашиот живот е само една фаза од патувањето.
Кога ќе почнат да ве одбиваат, не се повлекувајте во себе, туку зголемете ја силата и одете таму каде што не сте размислувале, патувајте таму каде што никогаш не сте замислувале, прашајте каде невозможното секогаш изгледало невозможно. Направете сè – едноставно не се предавајте. Кога има одбивања, не кажувај дека си изгубил, само кажи „следно“. Вие не сте ниту првиот ниту последниот што се сретнал со ова искуство. Запомнете дека Мерилин Монро мораше да биде секретарка затоа што тие не можеа да ја видат во водите на актерството и моделот. Запомнете дека за Волт Дизни рекле дека нема нити фантазија нити добри идеи. На Елвис Присли му понудиле работа да биде возач на камион. Има многу повеќе вакви примери.
Не е лесно искуство да се биде одбиен, но многу потешко е да се знае дека соседната врата можеше да се отвори, но не се осмеливте да тропнете на неа и да прашате затоа што мислевте дека и на неа ќе ве одбијат. Секојпат кога некој ќе ве отфрли, знаете дека на некое друго место има нешто многу подобро за вас, знајте дека никогаш не можеше да ви се случи да останевте само на оние први врати што ќе ги тропневте и тие да ви ги отворат. Патеките до успехот секогаш имаат пресврти и тоа е токму шармот на животот. Има моменти во животот кога трпението ни недостасува, само треба да си кажеме себеси дека треба да издржиме уште еден ден, да поминеме низ друг предизвик. И тогаш кога станува навика за нас, чудата стануваат дел од секојдневниот живот. Одбивањето е на крајот дел од патот каде стануваме посилни, но ако ништо од тоа не спречи. Затоа, не плачете кога ве одбиваат, не барајте рамо за плачење, станете, продолжете и само кажете „следно“.
